പെസഹ അത്താഴത്തിന്റെ ആചാരങ്ങൾ

പെസഹ (പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരുനാൾ), കൂടാരപ്പെരുനാൾ, വാരോത്സവം, എന്നിവ യിസ്രായേല്യരുടെ പ്രധാനപ്പെട്ട മൂന്ന് ഉൽസവങ്ങൾ ആണ്. ഈ മൂന്ന് ഉൽസവ കാലത്ത്, എല്ലാ യിസ്രായേല്യ പുരുഷന്മാരും യെരൂശലേമിൽ ദൈവത്തിന്റെ ആലയത്തിൽ എത്തേണം എന്ന വ്യവസ്ഥ ഉണ്ടായിരുന്നു. മിക്കവാറും പുരുഷന്മാർ മാത്രമല്ല, കുടുംബം മുഴുവൻ ഈ സമയത്ത് യെരൂശലേമിലേക്ക് പോകുക പതിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു.  

 

ആവർത്തനം 16:16 നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സ്ഥലത്തു നിന്റെ ആണുങ്ങളൊക്കെയും പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരുനാളിലും വാരോത്സവത്തിലും കൂടാരപ്പെരുനാളിലും ഇങ്ങനെ സംവത്സരത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവശ്യം അവന്റെ സന്നിധിയിൽ വരേണം; എന്നാൽ യഹോവയുടെ സന്നിധിയിൽ വെറുങ്കയ്യായി വരരുതു.

 

പുറപ്പാട് 23:14-17

സംവത്സരത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവശ്യം എനിക്കു ഉത്സവം ആചരിക്കേണം. പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ ഉത്സവം ആചരിക്കേണം; .... വയലിൽ വിതെച്ച വിതയുടെ ആദ്യഫലമെടുക്കുന്ന കൊയ്ത്തുപെരുനാളും ആണ്ടറുതിയിൽ വയലിൽ നിന്നു നിന്റെ വേലയുടെ ഫലം കൂട്ടിത്തീരുമ്പോൾ കായ്കനിപ്പെരുനാളും ആചരിക്കേണം. സംവത്സരത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവശ്യം നിന്റെ ആണുങ്ങൾ എല്ലാം കർത്താവായ യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ വരേണം.

സൃഷ്ടിപ്പിലെ ദൈവീക കരുതൽ

 ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങൾ

 

വേദപുസ്തകത്തിൽ, ഉൽപ്പത്തി പുസ്തകത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന സൃഷ്ടിപ്പിന്റെ ചരിത്രം ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങളിൽ പ്രധാനമാണ്. ദൈവമാണ് ഈ പ്രപഞ്ചവും അതിലെ സകലവും സൃഷ്ടിച്ചത് എന്നു ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്ന ഒരു വിവരണം ആണിത്. ദൈവം സൃഷ്ടിപ്പ് നടത്തിയപ്പോൾ അതിന്റെ ദൃക്സാക്ഷിയായി അവനല്ലാതെ മറ്റാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനാൽ എങ്ങനെയാണ് സൃഷ്ടിപ്പ് നടന്നത് എന്നു വിവരിക്കുവാൻ ദൈവത്തിന് മാത്രമേ കഴിയൂ. ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ വിവരിക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ ആണ് ദൈവം സകലതും സൃഷ്ടിച്ചത്.

 

ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ സൃഷ്ടിയുടെ രണ്ട് വിവരണങ്ങൾ ആണ് ഉള്ളത്. ഒന്നാമത്തെ വിവരണം ഉൽപ്പത്തി 1:1 ആം വാക്യം മുതൽ ഉൽപ്പത്തി 2:3 ആം വാക്യം വരെ നീളുന്നു. രണ്ടാമത്തെ വിവരണം ഉൽപ്പത്തി 2:4 ആം വാക്യം മുതൽ മാത്രമേ ആരംഭിക്കുന്നുള്ളൂ. ഒന്നാമത്തെ വിവരണം ഒന്നാം അദ്ധ്യായം മുതൽ രണ്ടാം അദ്ധ്യായം 3 ആം വാക്യം വരെ നീണ്ടത് ഈ വിവരണം എഴുതിയ വ്യക്തിയുടെ ശ്രദ്ധക്കുറവ് കൊണ്ടല്ല.

 

വേദപുസ്തകത്തിലെ പുസ്തകങ്ങൾ അതിന്റെ എഴുത്തുകാർ എഴുതിയപ്പോൾ, അതിനെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ, വാക്യങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള വിഭജനങ്ങൾ ഉണ്ടായത് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷമാണ്. മൂല കൃതികളിൽ, വിരാമചിഹ്നങ്ങളോ, ഖണ്ഡികകളായ വിഭജനമോ, വാക്കുകൾക്ക് ഇടയിൽ സ്ഥലമോ ഇല്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ തിരുവെഴുത്തുകൾ പൊതുവേദികളിൽ വായിക്കുവാനായി, അതിനെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ ആയി വിഭജിക്കുവാനുള്ള ശ്രമം ശാസ്ത്രിമാർ 4 നൂറ്റാണ്ടിൽ തന്നെ ആരംഭിച്ചിരുന്നു.

ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസികളും ശബ്ബത്തും

 എന്താണ് ശബ്ബത്ത്

 

“ഷിൻ-ബേത്ത്-താവ്” എന്ന മൂല പദത്തിൽ നിന്നും ഉളവായ ഒരു എബ്രായ പദമാണ് “ഷബാത്ത്” (Shin-Beit-Tav). ഈ വാക്ക് ഇംഗ്ലീഷിൽ “ശാബത്ത്” എന്നും മലയാളത്തില് “ശബ്ബത്ത്” എന്നും ആണ്. ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം, അവസാനിപ്പിക്കുക, നിറുത്തുക, വിശ്രമിക്കുക എന്നിങ്ങനെയാണ്. യഹൂദന്മാർക്ക് ശബ്ബത്ത്, ഓരോ ആഴ്ചയിലും ഏഴാമത്തെ ദിവസം ആണ്. അതായത് ഞായറാഴ്ച ആരംഭിക്കുന്ന ഒരു ആഴ്ചയിൽ ആറ് ദിവസങ്ങൾ പ്രവർത്തി ദിവസങ്ങൾ ആയിരിക്കും. ഏഴാമത്തെ ദിവസമായ ശനിയാഴ്ച യാതൊരു വേലയും ചെയ്യാത്ത വിശ്രമത്തിന്റെ ശബ്ബത്ത് ആയിരിക്കും. യഹൂദന്മാർ മാത്രമല്ല, ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസികളിലെ ചില വിഭാഗക്കാരും ശബ്ബത്ത് ദിവത്തെ വിശ്രമത്തിന്റെ ദിവസമായി കരുതി, അന്നേ ദിവസം ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുവാൻ മാത്രമായി മാറ്റിവയ്ക്കാറുണ്ട്. ചിലർ ഞായറാഴ്ച ദിവസത്തെ യാതൊരു വേലയും ചെയ്യാതെ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുവാനായി മാത്രം മാറ്റിവയ്ക്കുന്നു.  

യഹൂദന്മാരുടെ ശബ്ബത്ത് ആചാരത്തിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട രണ്ടു വിഷയങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒന്ന് “ഓർക്കുക” എന്നതും, രണ്ടാമത്തേത് “ആചരിക്കുക” എന്നതുമാണ്.

ഉൽപ്പത്തിയിലെ സൃഷ്ടിപ്പും വ്യാഖ്യാനങ്ങളും

വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉൽപ്പത്തി പുസ്തകത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന സൃഷ്ടിപ്പിന്റെ വിവരണത്തെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ നിലവിൽ ഉണ്ട്. അവയിൽ പ്രമുഖമായ നാല് വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ചുരുക്കമായി മനസ്സിലാക്കുക എന്നതാണ് ഈ പഠനത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.

ശാസ്ത്രീയമായ, പ്രത്യേകിച്ച് ഭൂവിജ്ഞാനീയമായ (geological) കണ്ടെത്തെലുകൾ ഉൽപ്പത്തിയിലെ സൃഷ്ടിയുടെ വിവരണത്തോട് ചേർത്ത് വച്ച് വിശദീകരിക്കുക എന്നതാണ് വ്യത്യസ്തങ്ങൾ ആയ വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ ഭൂരിപക്ഷവും ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്. ഭൂമിയ്ക്കു കോടിക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പഴക്കം ഉണ്ട് എന്നു ശാസ്ത്രം പറയുമ്പോൾ, ഭൂമിയ്ക്കു ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നു യാഥാസ്ഥിതിക വേദപണ്ഡിതന്മാർ പറയുന്നു. അതിനാൽ ശാസ്ത്രീയമായ കണ്ടെത്തലുകളെ വേദപുസ്തകവുമായി ചേർത്തു കൊണ്ട് പോകുവാൻ പല സിദ്ധാന്തങ്ങളും ഉടലെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇത്തരം സിദ്ധാന്തങ്ങളെ പിന്താങ്ങുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ, ചില വേദ പണ്ഡിതന്മാരും, വേദപുസ്തക വ്യാഖ്യാന ഗ്രന്ഥങ്ങളും, സെമിനാരികളും ഉണ്ട്. എന്നാൽ യാഥാസ്ഥിതിക ചിന്താഗതിയുള്ള വേദപണ്ഡിതന്മാർ ഇത്തരം സിദ്ധാന്തങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. അവർ, ദൈവം ഈ പ്രപഞ്ചത്തെയും ഭൂമിയെയും 24 മണിക്കൂർ ദൈർഘ്യം ഉള്ള ആറ് ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് സൃഷ്ടിച്ചു എന്നും, ഭൂമിയ്ക്ക് 6000 മുതൽ 10000 വർഷങ്ങളുടെ മാത്രം പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. യാഥാസ്ഥിതിക വേദപണ്ഡിതന്മാർ ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിലെ സൃഷ്ടിയുടെ വിവരണം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു.     

 

ഈ പഠനത്തിൽ നമ്മൾ നാല് സിദ്ധാന്തങ്ങളെയാണ് പഠിക്കുന്നത്. അവ ഇതെല്ലാം ആണ്:

1.       ഇടവേള സിദ്ധാന്തം, അഥവാ തകർച്ച-പുനർനിർമ്മാണം എന്ന സിദ്ധാന്തം (Gap Theory or the Ruin and Reconstruction Theory)

2.     പടിപടിയായി മുന്നേറുന്ന സൃഷടിപ്പ്, അഥവാ ദിവസം-യുഗം സൃഷടിപ്പ് (Progressive Creationism or Day-age Creationism)

3.     ദൈവ വിശ്വാസത്തിൽ അടിസ്ഥാനമായ പരിണാമ സിദ്ധാന്തം (Theistic Evolution)

4.     ഇളം പ്രായമുള്ള ഭൂമിയുടെ സൃഷടിപ്പ് (Young Earth Creationism)  

പഴയ ഉടമ്പടി റദ്ദാക്കപ്പെട്ടോ, നിവൃത്തിക്കപ്പെട്ടോ?

വേദപുസ്തകത്തിലെ പഴയ നിയമപുസ്തകങ്ങളെക്കുറിച്ചും പഴയ ഉടമ്പടിയെക്കുറിച്ചും പര്യായങ്ങൾ പോലെ നമ്മൾ പറയാറുണ്ട് എങ്കിലും അവ ഒന്നല്ല. പഴയനിയമ ഭാഗത്ത് പഴയ ഉടമ്പടി ഉണ്ട്, എന്നാൽ അവിടെ പഴയ ഉടമ്പടി മാത്രമല്ല ഉള്ളത്. പഴയനിയമ ഭാഗത്ത്, സൃഷ്ടിയുടെ ചരിത്രം, ആദ്യ സുവിശേഷം, ഏദൻ തോട്ടത്തിലെ കൃപയുടെ വിളംബരം, നോഹയുടെ കാലത്തെ പ്രളയവും അവനുമായുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ഉടമ്പടി, അബ്രാഹാമിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ്, അബ്രാഹാമിന്റെ ഉടമ്പടി, യിസ്രായേൽ, യഹൂദന്മാർ, പുതിയ നിയമം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രവചനങ്ങൾ എന്നിവ എല്ലാം ഉണ്ട്, യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ജീവിതം, മരണം എന്നിവയെക്കുറിച്ചും പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ നിറവിനെക്കുറിച്ചും ഉള്ള പ്രവചനങ്ങളും ഉണ്ട്. പഴയ നിയമ ഭാഗത്ത് വിവരിക്കപ്പെടുന്ന ഒന്നിലധികം ഉടമ്പടികളിൽ ഒന്നാണ് മോശെയുടെ ഉടമ്പടി അഥവാ പഴയ ഉടമ്പടി.

 

അതിനാൽ പഴയ ഉടമ്പടി റദ്ദാക്കപ്പെട്ടുവോ എന്ന ചോദ്യം നമ്മൾ ചർച്ച ചെയ്യുമ്പോൾ, അത് പഴയ നിയമ പുസ്തകങ്ങൾ റദ്ദാക്കപ്പെട്ടുവോ എന്നു ആകുന്നില്ല. പഴയനിയമത്തിലെയും പുതിയ നിയമത്തിലേയും പുസ്തകങ്ങൾ എല്ലാം ദൈവശ്വാസീയം ആണ്, അവ തെറ്റുകൾ ഇല്ലാത്തതും പരാജയപ്പെടാത്തതും ആണ്. ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യർക്കായുള്ള വീണ്ടെടുപ്പു പദ്ധതിയെക്കുറിച്ചുള്ള, ആത്യന്തികമായ അടിസ്ഥാനമാണ് എല്ലാ തിരുവെഴുത്തുകളും. പഴയനിയമ തിരുവെഴുത്തുകൾ ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യർക്കായുള്ള വീണ്ടെടുപ്പ് പദ്ധതിയുടെ കാലനുഗതമായ പുരോഗതിയുടെ ചരിത്രം ആണ്. നമുക്ക് പ്രബോധനങ്ങളും, മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും നല്കുവാൻ അവ അത്യാവശ്യമാണ്.

പഴയനിയമവും പുതിയ നിയമവും

വേദപുസ്തകം, പഴയനിയമം എന്നും പുതിയനിയമം എന്നുമുള്ള രണ്ടു ഭാഗങ്ങൾ ഉള്ള ഒരു പുസ്തകം ആണ്. ഇംഗ്ലീഷിൽ ഈ രണ്ട്  ഭാഗങ്ങളെ ഓൾഡ് ടെസ്റ്റമെന്റ് എന്നും ന്യൂ ടെസ്റ്റമെന്റ് എന്നുമാണ് വിളിക്കുന്നത് (Old Testament, New Testament). “ടെസ്റ്റമെന്റ്” എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് വാക്ക്, “ടെസ്റ്റമെന്റം” എന്ന ലാറ്റിൻ പദത്തിൽ നിന്നുമുണ്ടായതാണ് (testamentum). ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം “ഉടമ്പടി” എന്നും “കരാർ” എന്നുമാണ്. വേദപുസ്തകം ദൈവവും മനുഷ്യരും തമ്മിലുള്ള ഉടമ്പടിയെക്കുറിച്ച് പറയുന്ന പുസ്തകം ആണ്.

 

വേദപുസ്തകത്തിന്റെ ആദ്യ ഭാഗം, 39 പുസ്തകങ്ങൾ ഉള്ള പഴയനിയമമാണ്. രണ്ടാമത്തെ ഭാഗം 27 പുസ്തകങ്ങൾ ഉള്ള പുതിയനിയമമാണ്. ഈ രണ്ടു ഭാഗങ്ങളിലുമായി 66 പുസ്തകങ്ങൾ ഉണ്ട്. എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും ഒരു പുസ്തകമായി ഒത്തുചേരുന്നു എന്നതാണ് വേദപുസ്തകത്തിന്റെ പ്രത്യേകത.

 

ഗാഡബന്ധമുള്ള, ഏകീകൃതമായ ഒരു ഇതിവൃത്തമാണ് വേദപുസ്തകത്തിന് ഏകത നല്കുന്നത്. ഘട്ടം, ഘട്ടമായി, വെളിപ്പെടുന്ന, മനുഷ്യ വർഗത്തിന്റെ വീണ്ടെടുപ്പിന്റെ കഥയാണ്, എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളിലെയും ഇതിവൃത്തം. ഇത് പ്രധാനമായും മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളായി വെളിപ്പെടുന്നു: മനുഷ്യന്റെ വീഴ്ച, വീണ്ടെടുപ്പ്, പൂർത്തീകരണം.       

 

പഴയ നിയമം

 

യഹൂദന്മാരുടെ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥം ആയ പഴയ നിയമത്തെ, പരമ്പരാഗതമായി മൂന്നായി തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവയെ, തോറ, നെവീം, കെറ്റുവിം എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത് (Torah, Nevi’im, Ketuvim). തോറയെ പെന്ററ്റൂക്ക് എന്നും നിയമങ്ങൾ എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട് (Pentateuch). നെവീം, കെറ്റുവിം എന്നിവയെ യഥാക്രമം പ്രവാചകന്മാർ, രചനകൾ എന്നിങ്ങനെയും വിളിക്കാറുണ്ട്.

കോറം ഡെയോ (Coram Deo)

“ദി വൾഗേറ്റ്”, “ബിബ്ലിഅ വൾഗേറ്റ” എന്നിങ്ങനെ അറിയപ്പെടുന്ന, വേദപുസ്തകത്തിന്റെ ലാറ്റിൻ വൾഗേറ്റ് പരിഭാഷ തയ്യാറാക്കിയത്, നാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, വിശുദ്ധനായ ജെറോം എന്ന പണ്ഡിതനാണ് (The Vulgate, Biblia Vulgata, Latin Vulgate, St. Jerome).  സ്ട്രൈഡോണിലെ ജെറോം എന്നും അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നു (Jerome of Stridon). അദ്ദേഹം റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ ഒരു പുരോഹിതനും, വേദശാസ്ത്രജ്ഞനും, വിവർത്തകനും, ചരിത്രകാരനും ആയിരുന്നു. AD 347 ൽ ആണ് അദ്ദേഹം ജനിച്ചത്. ഏകദേശം 419/420 ൽ ഇന്നത്തെ പലസ്റ്റീനിലെ ബേത്ത്ളേഹെമിൽ വച്ച് അദ്ദേഹം മരിച്ചു.

 

AD 366 ഒക്റ്റോബർ മുതൽ 384 ഡിസംബർ 11 ആം തീയതി വരെ, റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ മാർപ്പാപ്പ ആയിരുന്ന ഡമാസൂസ് ഒന്നാമൻ ആണ് വേദപുസ്തക പരിഭാഷയക്കായി ജെറോമിനെ നിയോഗിക്കുന്നത് (Pope Damasus I / Damasus of Rome). അക്കാലത്ത് പല വിധത്തിലുള്ള ലാറ്റിൻ പരിഭാഷകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇതിനെല്ലാം കൃത്യത കുറവായിരുന്നു. അതിനാൽ സഭയിൽ എക്കാലവും ഔദ്യോഗികമായി ഉപയോഗിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന, കൃത്യതയുള്ള ഒരു ലാറ്റിൻ പരിഭാഷ ആവശ്യമാണ് എന്നു മാർപ്പാപ്പയ്ക്ക് തോന്നി. അതിനായി ജെറോമിനെ നിയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു.

 

AD 383 നും 404 നും ഇടയിലായി ജെറോം വേദപുസ്തകത്തെ ലാറ്റിൻ ഭാഷയിലേക്ക് പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. അദ്ദേഹം സുവിശേഷങ്ങൾ ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിൽ നിന്നും നേരിട്ട് പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. ഒപ്പം അന്ന് നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സുവിശേഷത്തിന്റെ ചില വിവർത്തനങ്ങളിലെ തെറ്റുകൾ തിരുത്തുകയും ചെയ്തു. പഴയനിയമത്തെ എബ്രായ മൂലകൃതികളിൽ നിന്നും അദ്ദേഹം പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. 406 ൽ ലാറ്റിൻ ഭാഷയിലേക്കുള്ള വേദപുസ്തകത്തിന്റെ വിവർത്തനം പൂർത്തിയായി. അദ്ദേഹം സാധാരണയായ ലാറ്റിൻ ഭാഷ ഉപയോഗിച്ചു എന്നതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരിഭാഷയെ “വൾഗേറ്റ്” എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത് (Vulgate). “വൾഗേറ്റ്” എന്നാൽ സാധാരണമായത് എന്നാണ് അർത്ഥം.

 

ഈ പരിഭാഷയിൽ, സങ്കീർത്തനം 55:13 ആം വാക്യത്തിൽ ആണ് “കോറം ഡെയോ” എന്ന വാക്ക് ഉള്ളത് (coram Deo). ഇന്ന് നമ്മൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഇംഗ്ലീഷ്, മലയാളം വിവർത്തനത്തിൽ ഇത് 56:13 ആം വാക്യമാണ്.

വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉടമ്പടികൾ (ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം – മൂന്നാം ഭാഗം)

 വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉടമ്പടികൾ

(Biblical Covenants)

 ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം എന്ന വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഈ പഠനം മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളായാണ് ക്രമീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ഒന്നാമത്തെ ഭാഗത്തിൽ എന്താണ് ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം, അതിന്റെ സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ, എന്താണ് ഉടമ്പടി, അതിന്റെ സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ, ഘടന, വ്യത്യസ്തങ്ങൾ ആയ ഉടമ്പടികൾ എന്നിവയാണ് ചർച്ച ചെയ്യുന്നത്.

 

രണ്ടാമത്തെ ഭാഗത്ത്, ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉടമ്പടികൾ എന്താണ് എന്നാണ് ചിന്തിക്കുന്നത്. അതിൽ, വീണ്ടെടുപ്പിന്റെ ഉടമ്പടി, പ്രവർത്തികളുടെ ഉടമ്പടി, കൃപയുടെ ഉടമ്പടി എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം ഉണ്ട്.

 

നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന മൂന്നാമത്തെയും അവസാനത്തെയും ഭാഗത്ത്, വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉടമ്പടികൾ ആണ് പഠന വിഷയം. അതിൽ, നോഹയുടെ ഉടമ്പടി, അബ്രാഹാമിന്റെ ഉടമ്പടി, മോശെയുടെ ഉടമ്പടി, ദാവീദിന്റെ ഉടമ്പടി, പുതിയ ഉടമ്പടി, എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം ഉണ്ട്.

ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉടമ്പടികൾ (ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം – രണ്ടാം ഭാഗം)

                                                    ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉടമ്പടികൾ

(Theological covenant)

 

ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം എന്ന വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെ ഭാഗമാണിത്. ഈ പഠനം  പഠനം മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളായാണ് ക്രമീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ഒന്നാമത്തെ ഭാഗത്തിൽ എന്താണ് ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം, അതിന്റെ സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ, എന്താണ് ഉടമ്പടി, അതിന്റെ സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ, ഘടന, വ്യത്യസ്തങ്ങൾ ആയ ഉടമ്പടികൾ എന്നിവയാണ് ചർച്ച ചെയ്യുന്നത്.

 

നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന, രണ്ടാമത്തെ ഭാഗത്ത്, ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉടമ്പടികൾ എന്താണ് എന്നാണ് ചിന്തിക്കുന്നത്. അതിൽ, വീണ്ടെടുപ്പിന്റെ ഉടമ്പടി, പ്രവർത്തികളുടെ ഉടമ്പടി, കൃപയുടെ ഉടമ്പടി എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം ആണുള്ളത്.

 

മൂന്നാമത്തെയും അവസാനത്തെയും ഭാഗത്ത്, വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉടമ്പടികൾ ആണ് പഠന വിഷയം. അതിൽ, നോഹയുടെ ഉടമ്പടി, അബ്രാഹാമിന്റെ ഉടമ്പടി, മോശെയുടെ ഉടമ്പടി, ദാവീദിന്റെ ഉടമ്പടി, പുതിയ ഉടമ്പടി, എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം ഉണ്ട്.

 

ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം മനസ്സിലാക്കാതെ ദൈവത്തിന്റെ മാനവർക്കായുള്ള വീണ്ടെടുപ്പ് പദ്ധതി ശരിയായി ഗ്രഹിക്കുവാൻ പ്രയാസമാണ്. അതിനാൽ ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം എന്താണ് എന്നു മനസ്സിലാക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ ഈ പഠനത്തിന്റെ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളും കേൾക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുക.

 

ഇതിന്റെ നോട്ട്, ഇ-ബുക്ക് ആയി ലഭ്യമാണ്. താല്പര്യം ഉള്ളവർ whatsapp ൽ ആവശ്യപ്പെടുക. സൌജന്യമായി അയച്ചുതരുന്നതാണ്. Whatsapp no. 9961330751.     

 

നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ കേൾക്കുന്നത് ഈ പഠനത്തിന്റെ രണ്ടാമത്തെ ഭാഗം ആണ്.

 

ഇനി നമുക്ക് പഠനത്തിലേക്ക് പോകാം.

ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം – ഒന്നാം ഭാഗം

ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം എന്ന വിഷയത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സുദീർഘമായ ഒരു പഠന പരമ്പര നമ്മൾ ഇവിടെ ആരംഭിക്കുക ആണ്. ഈ പഠനം മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളായാണ് ക്രമീകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. ഒന്നാമത്തെ ഭാഗത്തിൽ എന്താണ് ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം, അതിന്റെ സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ, എന്താണ് ഉടമ്പടി, സ്വഭാവ വിശേഷങ്ങൾ, ഘടന, വ്യത്യസ്തങ്ങൾ ആയ ഉടമ്പടികൾ എന്നിവയാണ് ചർച്ച ചെയ്യുന്നത്.

 

രണ്ടാമത്തെ ഭാഗത്ത്, ദൈവശാസ്ത്രപരമായ ഉടമ്പടികൾ എന്താണ് എന്നാണ് ചിന്തിക്കുന്നത്. അതിൽ, വീണ്ടെടുപ്പിന്റെ ഉടമ്പടി, പ്രവർത്തികളുടെ ഉടമ്പടി, കൃപയുടെ ഉടമ്പടി എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം ഉണ്ട്.

 

മൂന്നാമത്തെയും അവസാനത്തെയും ഭാഗത്ത്, വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉടമ്പടികൾ ആണ് പഠന വിഷയം. അതിൽ, നോഹയുടെ ഉടമ്പടി, അബ്രാഹാമിന്റെ ഉടമ്പടി, മോശെയുടെ ഉടമ്പടി, ദാവീദിന്റെ ഉടമ്പടി, പുതിയ ഉടമ്പടി, എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള വിശദീകരണം ഉണ്ട്.

 

ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം മനസ്സിലാക്കാതെ ദൈവത്തിന്റെ മാനവർക്കായുള്ള വീണ്ടെടുപ്പ് പദ്ധതി ശരിയായി ഗ്രഹിക്കുവാൻ പ്രയാസമാണ്. അതിനാൽ ഉടമ്പടിയുടെ ദൈവശാസ്ത്രം എന്താണ് എന്നു മനസ്സിലാക്കുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നവർ ഈ പഠനത്തിന്റെ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളും കേൾക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുക. ഇതിന്റെ നോട്ട്, ഇ-ബുക്ക് ആയി ലഭ്യമാണ്. താല്പര്യം ഉള്ളവർ WhatsApp ൽ ആവശ്യപ്പെടുക. സൌജന്യമായി അയച്ചുതരുന്നതാണ്. WhatsApp no. 9961330751.     

 

നിങ്ങൾ ഇപ്പോൾ വായിക്കുന്നത്  ഈ പഠനത്തിന്റെ ഒന്നാമത്തെ ഭാഗം ആണ്.

 

ഇനി നമുക്ക് പഠനത്തിലേക്ക് പോകാം.

സംയുക്ത പദവി (Federal headship)

മനുഷ്യരാശിയുടെ എക്കാലത്തെയും മുഖ്യ പ്രശ്നം, മനുഷ്യർ വ്യക്തിപരമായി ച്ചെയ്യുന്ന പാപ പ്രവർത്തികൾ അല്ല, അവനിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന പാപ സ്വഭാവം ആണ്. വ്യക്തിപരമായ കുറ്റകൃത്യങ്ങളെ ശിക്ഷയകൊണ്ടും ഉപദേശങ്ങൾ കൊണ്ടും നിയന്ത്രിക്കുവാൻ കഴിഞ്ഞേക്കാം, എന്നാൽ അവന്റെ ഉള്ളിലുള്ള പാപ സ്വഭാവത്തെ മാറ്റുവാൻ യാതൊരു മാർഗ്ഗവും മനുഷ്യരുടെ പക്കൽ ഇല്ല. കാരണം വ്യക്തിപരമായ പാപ പ്രവർത്തികൾ, അവന്റെ സ്വഭാവത്തിൽ അലിഞ്ഞുചേർന്നിരിക്കുന്ന പാപ പ്രകൃതിയുടെ ബാഹ്യമായ ഫലമാണ്.

 

സംയുക്ത പദവി, ഫെഡറൽ ഹെഡ്ഷിപ്പ്, ഫെഡറലിസം എന്നീ വാക്കുകളിൽ അറിയപ്പെടുന്ന ദൈവ ശാസ്ത്ര പഠന ശാഖ, മനുഷ്യന്റെ പാപ പ്രകൃതിയെ ആദാമിന്റെ പാപത്തോടു ബന്ധിപ്പിച്ചു, ഈ വിഷയത്തെ വിശദീകരിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നു.

 

സംയുക്ത പദവി അഥവാ ഫെഡറലിസം എന്നത്, ഒരു ഉടമ്പടിയാൽ സംയുക്തമായി ചേർന്ന ഒരു കൂട്ടം വ്യക്തികളെ, ഒരുവൻ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ സംയുക്ത ശിരസ്സ് ആയിരിക്കുന്ന പ്രസിഡന്റ്, ആ രാജ്യത്തിലെ എല്ലാ മനുഷ്യരെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു. അദ്ദേഹം സംസാരിക്കുന്നതും പ്രവർത്തിക്കുന്നതും ആ രാജ്യത്തിലെ മുഴുവൻ ജനങ്ങൾക്കും വേണ്ടിയാണ്.

യേശുക്രിസ്തുവും നിക്കോദേമൊസും - യോഹന്നാൻ 3:1-21

 വേദപുസ്തകത്തിൽ, പുതിയനിയമത്തിലെ നാലാമത്തെ സുവിശേഷമാണ് യോഹന്നാൻ എഴുതിയ സുവിശേഷം. ഇതിന്റെ എഴുത്തുകാരൻ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ശിഷ്യനായിരുന്ന യോഹന്നാൻ ആണ് എന്നു ഭൂരിപക്ഷം വേദ പണ്ഡിതന്മാരും കരുതുന്നു. ശിഷ്യനായിരുന്ന യോഹന്നാന്റെ സാക്ഷ്യവും പഠിപ്പിക്കലും ഈ സുവിശേഷ ഗ്രന്ഥത്തിൽ കാണാം. എന്നാൽ ഗ്രന്ഥകർത്താവ് ആരാണ് എന്നതിൽ വ്യത്യസ്തമായ അഭിപ്രായം ഉണ്ട്. ഇതിന്റെ രചനാ കാലവും, സ്ഥലവും തീർച്ചയില്ല. എങ്കിലും ഇത് യേശുവിന്റെ ശിഷ്യനായിരുന്ന യോഹന്നാൻ എഫെസൊസിൽ ആയിരുന്നപ്പോൾ, AD 90 നും 100 നും ഇടയിൽ രചിച്ചു എന്നു കരുതപ്പെടുന്നു.

 

ഇതിന്റെ വായനക്കാരായി എഴുത്തുകാരൻ ആരെയാണ് കണ്ടിരുന്നത് എന്നത് ഇതിൽ വ്യക്തമാക്കിയിട്ടില്ല. എന്നാൽ അക്കാലത്ത് റോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിന്റെ വിവിധ പ്രവിശ്യകളിൽ താമസിച്ചിരുന്ന യഹൂദന്മാരേയും, യഹൂദ-ഇതര ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസികളെയും ആണ് യോഹന്നാൻ വയനക്കാരായി കണ്ടിരുന്നത് എന്നു അനുമാനിക്കാം. ഇതിൽ എബ്രായ, ഗ്രീക്ക്, റോമൻ, പാരമ്പര്യമുള്ളവർ ഉണ്ട്. പലസ്തീനിലെ ഭൂപ്രകൃതിയും, ജീവിത രീതികളും എഴുത്തുകാരൻ വിശദീകരിക്കുവാൻ ശ്രമിക്കുന്നത് യഹൂദ ഇതര വംശക്കാർക്ക് വേണ്ടി ആയിരുന്നിരിക്കാം. “ആദിയിൽ വചനം ഉണ്ടായിരുന്നു” എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് സുവിശേഷം ആരംഭിക്കുന്നത്. “വചനം” എന്നത് ഗ്രീക്ക് തത്വ ചിന്തയിലെ “ലോഗോസ്” ആണ്. അത് പരമ സത്യമായ ദൈവമാണ്. അതായത് ഗ്രീക്ക് ദാർശനിക ചിന്തയിലെ പരമമായ ദൈവം, യേശു ആണ് എന്നു പറഞ്ഞുകൊണ്ടാണ് യോഹന്നാൻ സുവിശേഷം ആരംഭിക്കുന്നത്. ഇത് അദ്ദേഹത്തിന്റെ യവന വായനക്കാരെ ഉദ്ദേശിച്ചാണ് എഴുതിയത്. എന്നാൽ, ഒപ്പം, യേശുക്രിസ്തു, യഹൂദന്മാർ കാത്തിരിക്കുന്ന മശീഹ ആണ് എന്നും എഴുത്തുകാരൻ പറയുന്നുണ്ട്. യേശുക്രിസ്തു പറഞ്ഞ ഏഴ് “ഞാൻ ആകുന്നു” പ്രസ്താവനകൾ പുറപ്പാട് പുസ്തകം 3:14 ന്റെ പ്രതിധ്വനി ആണ്. ഇവിടെ പറയുന്ന “ഞാൻ ആകുന്നു” എന്ന ദൈവവും യേശുക്രിസ്തുവും ഒരുവൻ തന്നെയാണ്.

എപ്പഫ്രാസ്

അപ്പൊസ്തലനായ പൌലൊസിനോടൊപ്പം ശുശ്രൂഷ ചെയ്തിരുന്ന, യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ഒരു ഭൃത്യനായിരുന്നു എപ്പഫ്രാസ്. അദ്ദേഹം പുതിയനിയമത്തിൽ അധികമായി പരമാർശിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു വ്യക്തിയല്ല. എങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതം എക്കാലത്തും ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസികൾക്ക് അനുകരിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന ഒരു മാതൃക ആണ്. നിർഭാഗ്യവശാൽ, അദ്ദേഹത്തെക്കുറിച്ച് വളരെ കുറച്ച് വിവരങ്ങളെ നമുക്ക് ഇന്ന് അറിവുളളൂ. അതിൽ നിന്നും അദ്ദേഹത്തിന്റെ ജീവിതത്തേകുറിച്ചുള്ള ഒരു ലഘു ചിത്രം വരയ്ക്കുവാൻ മാത്രമേ നമുക്ക് കഴിയുന്നുള്ളൂ.

എപ്പഫ്രാസിനെക്കുറിച്ച് പുതിയനിയമത്തിൽ മൂന്ന് പരാമാർശങ്ങൾ ആണ് ഉള്ളത്. അപ്പൊസ്തലനായ പൌലൊസ് രണ്ടു പ്രാവശ്യം അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേര് കൊലൊസ്സ്യർക്ക് എഴുതിയ ലേഖനത്തിലും ഒരു പ്രാവശ്യം ഫിലേമോന് എഴുതിയ ലേഖനത്തിലും പറയുന്നു. വാക്യങ്ങൾ ഇങ്ങനെയാണ്:

ഒനേസിമൊസിന്റെ സാക്ഷ്യം

AD 60-62 കാലയളവിൽ ആണ് അപ്പൊസ്തലനായ പൌലൊസ്, കൊലൊസ്സ്യർ, ഫിലേമോൻ എന്നീ രണ്ടു ലേഖനങ്ങൾ എഴുതുന്നതു. ഇവ എഴുതുന്ന കാലത്ത് പൌലൊസ് റോമിൽ വീട്ടുതടങ്കലിൽ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഈ കത്തുകൾ, തിഹിക്കൊസ്, ഒനേസിമൊസ് എന്നിവരുടെ കയ്യിൽ ആണ്, കൊലൊസ്സ്യയിലെ സഭയ്ക്കും, ഫിലേമോൻ എന്ന ക്രിസ്തീയ വിശ്വസിക്കും കൊടുത്തു വിടുന്നത്. (കൊലൊസ്സ്യർ 4:7, 9)

 

ഫിലേമോന് എഴുതിയ കത്ത്, അതേ പേരുള്ള, കൊലൊസ്സ്യ പട്ടണത്തിലെ ധനികനായ ഒരു ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസിക്ക് ഉള്ളതായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ആ പട്ടണത്തിലെ ഒരു പ്രമുഖ വ്യക്തിയും, അവിടയുള്ള സഭയിലെയും വളരെ സമർപ്പണമുള്ള ഒരു വിശ്വാസി ആയിരുന്നു. ഫിലോമോന്റെ വീട്ടിൽ വച്ചായിരുന്നു സഭ ആരാധനയ്ക്കായി കൂടിവന്നിരുന്നത്. കർത്താവായ യേശുവിനോടും സകലവിശുദ്ധന്മാരോടും അദ്ദേഹത്തിനുള്ള  സ്നേഹത്തെയും വിശ്വാസത്തെയും കുറിച്ച് പൌലൊസ് 4 ആം വാക്യത്തിൽ പറയുന്നുണ്ട്.

എന്റെ അനുകാരികൾ ആകുവിൻ

1 കൊരിന്ത്യർ 11 ആം അദ്ധ്യായം 1 ആം വാക്യത്തിൽ അപ്പൊസ്തലനായ പൌലൊസ് പറയുന്ന “എന്റെ അനുകാരികൾ ആകുവിൻ.” എന്ന വാക്യത്തിന്റെ അർത്ഥവും വ്യാപ്തിയും മനസ്സിലാക്കുവാനുള്ള ഒരു പഠനമാണിത്. വാക്യം ഇങ്ങനെയാണ്:

 

1 കൊരിന്ത്യർ 11:1 ഞാൻ ക്രിസ്തുവിന്റെ അനുകാരിയായിരിക്കുന്നതുപോലെ നിങ്ങളും എന്റെ അനുകാരികൾ ആകുവിൻ.

 

വേദപുസ്തകത്തിലെ പുസ്തകങ്ങൾ അതിന്റെ എഴുത്തുകാർ എഴുതിയപ്പോൾ, അതിനെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ, വാക്യങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള വിഭജനങ്ങൾ ഉണ്ടായത് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷമാണ്. മൂല കൃതികളിൽ, വിരാമചിഹ്നങ്ങളോ, ഖണ്ഡികകളായ വിഭജനമോ, വാക്കുകൾക്ക് ഇടയിൽ സ്ഥലമോ ഇല്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ തിരുവെഴുത്തുകൾ പൊതുവേദികളിൽ വായിക്കുവാനായി, അതിനെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ ആയി വിഭജിക്കുവാനുള്ള ശ്രമം ശാസ്ത്രിമാർ 4 നൂറ്റാണ്ടിൽ തന്നെ ആരംഭിച്ചിരുന്നു.

 

എന്നാൽ പുതിയനിയമത്തിലെ പുസ്തകങ്ങളിലെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ വേർതിരിക്കുന്നത് ഏകദേശം 13 ആം നൂറ്റാണ്ടിൽ ആണ്. 1205 ൽ സ്റ്റീഫൻ ലാങ്ടൺ എന്ന വ്യക്തി, ലാറ്റിൻ ഭാഷയിലുള്ള പുതിയനിയമത്തിൽ ആണ് ഇപ്പോൾ നമ്മൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന രീതിയിലുള്ള അദ്ധ്യായങ്ങൾ ക്രമീകരിച്ചത്. (Stephen Langton, 1150 - 9, 1228). ഇദ്ദേഹം 1207 ജൂൺ 27 ആം തീയതി മുതൽ 1228 ജൂലൈ 9 ൽ മരിക്കുന്നത് വരെ, ഇംഗ്ലണ്ടിലെ കാന്റർബറിയിലെ ആർച്ച് ബിഷപ്പ് ആയി ശുശ്രൂഷ ചെയ്തു. 1180 മുതൽ ഏകദേശം 20 വർഷങ്ങൾ അദ്ദേഹം പാരീസ് യൂണിവേഴ്സിറ്റിയിലെ അദ്ധ്യാപകനായും സേവനം അനുഷ്ഠിച്ചിട്ടുണ്ട് (University of Paris).

ഗുരുവിനെപ്പോലെ ആകുക

യഹൂദ പശ്ചാത്തലത്തിൽ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ശിഷ്യൻ ആകുക എന്നത് എന്താണ് എന്നു മനസ്സിലാക്കുവാനുള്ള ഒരു ശ്രമമാണ് ഈ ഹൃസ്വ പഠനം.  

യഹൂദ യുവാക്കളിൽ വളരെ കുറച്ചു പേർ മാത്രമേ ഒരു റബ്ബിയുടെ കീഴിൽ പഠിച്ച് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമിയാകുവാൻ ആഗ്രഹിക്കാറുള്ളൂ. വീട് വിട്ടു ഗുരുവിന്റെ കൂടെ, വളരെയധികം ദൂരം, ചിലപ്പോൾ ഒരു ദിവസം വളരെയധികം സമയം, യാത്ര ചെയ്യുക എന്നത് അധികം പേരും ഇഷ്ടപ്പെട്ടില്ല. ഒരു യഹൂദ റബ്ബയിയെ അനുഗമിക്കുന്ന ശിഷ്യൻ, കുറെ നാളത്തേക്ക് എങ്കിലും വീടും, മാതാപിതാക്കളേയും, സഹോദരങ്ങളെയും, ഭാര്യയെയും, കുട്ടികളെയും വിട്ടു ദൂരെ ദേശങ്ങളിലേക്ക് പോകേണം. യാത്ര പലപ്പോഴും ദുഷകരം ആയിരിക്കും. കാലാവസ്ഥ പ്രതികൂലം ആയേക്കാം. അതിനാൽ എല്ലാ സുഖസൌകര്യങ്ങളും ഉപേക്ഷിക്കാതെ ആർക്കും ഒരു ഗുരുവിന്റെ ശിഷ്യൻ ആകുവാൻ സാദ്ധ്യമല്ല. അതിന് സമ്പൂർണ്ണമായ സമർപ്പണം ആവശ്യമാണ്.

ഒരു റബ്ബയിയുടെ കൂടെ സഞ്ചരിച്ചും താമസിച്ചും പഠിക്കുന്നവരെ എബ്രായ ഭാഷയിൽ “താൽമിഡ്” എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത് (talmid – singular, talmidim – plural). ശിഷ്യൻ എന്നാണ് ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം.