ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസികളും ശബ്ബത്തും

 എന്താണ് ശബ്ബത്ത്

 

“ഷിൻ-ബേത്ത്-താവ്” എന്ന മൂല പദത്തിൽ നിന്നും ഉളവായ ഒരു എബ്രായ പദമാണ് “ഷബാത്ത്” (Shin-Beit-Tav). ഈ വാക്ക് ഇംഗ്ലീഷിൽ “ശാബത്ത്” എന്നും മലയാളത്തില് “ശബ്ബത്ത്” എന്നും ആണ്. ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം, അവസാനിപ്പിക്കുക, നിറുത്തുക, വിശ്രമിക്കുക എന്നിങ്ങനെയാണ്. യഹൂദന്മാർക്ക് ശബ്ബത്ത്, ഓരോ ആഴ്ചയിലും ഏഴാമത്തെ ദിവസം ആണ്. അതായത് ഞായറാഴ്ച ആരംഭിക്കുന്ന ഒരു ആഴ്ചയിൽ ആറ് ദിവസങ്ങൾ പ്രവർത്തി ദിവസങ്ങൾ ആയിരിക്കും. ഏഴാമത്തെ ദിവസമായ ശനിയാഴ്ച യാതൊരു വേലയും ചെയ്യാത്ത വിശ്രമത്തിന്റെ ശബ്ബത്ത് ആയിരിക്കും. യഹൂദന്മാർ മാത്രമല്ല, ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസികളിലെ ചില വിഭാഗക്കാരും ശബ്ബത്ത് ദിവത്തെ വിശ്രമത്തിന്റെ ദിവസമായി കരുതി, അന്നേ ദിവസം ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുവാൻ മാത്രമായി മാറ്റിവയ്ക്കാറുണ്ട്. ചിലർ ഞായറാഴ്ച ദിവസത്തെ യാതൊരു വേലയും ചെയ്യാതെ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുവാനായി മാത്രം മാറ്റിവയ്ക്കുന്നു.  

യഹൂദന്മാരുടെ ശബ്ബത്ത് ആചാരത്തിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട രണ്ടു വിഷയങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒന്ന് “ഓർക്കുക” എന്നതും, രണ്ടാമത്തേത് “ആചരിക്കുക” എന്നതുമാണ്.

ഉൽപ്പത്തിയിലെ സൃഷ്ടിപ്പും വ്യാഖ്യാനങ്ങളും

വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉൽപ്പത്തി പുസ്തകത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന സൃഷ്ടിപ്പിന്റെ വിവരണത്തെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ നിലവിൽ ഉണ്ട്. അവയിൽ പ്രമുഖമായ നാല് വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ചുരുക്കമായി മനസ്സിലാക്കുക എന്നതാണ് ഈ പഠനത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.

ശാസ്ത്രീയമായ, പ്രത്യേകിച്ച് ഭൂവിജ്ഞാനീയമായ (geological) കണ്ടെത്തെലുകൾ ഉൽപ്പത്തിയിലെ സൃഷ്ടിയുടെ വിവരണത്തോട് ചേർത്ത് വച്ച് വിശദീകരിക്കുക എന്നതാണ് വ്യത്യസ്തങ്ങൾ ആയ വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ ഭൂരിപക്ഷവും ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്. ഭൂമിയ്ക്കു കോടിക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പഴക്കം ഉണ്ട് എന്നു ശാസ്ത്രം പറയുമ്പോൾ, ഭൂമിയ്ക്കു ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നു യാഥാസ്ഥിതിക വേദപണ്ഡിതന്മാർ പറയുന്നു. അതിനാൽ ശാസ്ത്രീയമായ കണ്ടെത്തലുകളെ വേദപുസ്തകവുമായി ചേർത്തു കൊണ്ട് പോകുവാൻ പല സിദ്ധാന്തങ്ങളും ഉടലെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇത്തരം സിദ്ധാന്തങ്ങളെ പിന്താങ്ങുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ, ചില വേദ പണ്ഡിതന്മാരും, വേദപുസ്തക വ്യാഖ്യാന ഗ്രന്ഥങ്ങളും, സെമിനാരികളും ഉണ്ട്. എന്നാൽ യാഥാസ്ഥിതിക ചിന്താഗതിയുള്ള വേദപണ്ഡിതന്മാർ ഇത്തരം സിദ്ധാന്തങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. അവർ, ദൈവം ഈ പ്രപഞ്ചത്തെയും ഭൂമിയെയും 24 മണിക്കൂർ ദൈർഘ്യം ഉള്ള ആറ് ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് സൃഷ്ടിച്ചു എന്നും, ഭൂമിയ്ക്ക് 6000 മുതൽ 10000 വർഷങ്ങളുടെ മാത്രം പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. യാഥാസ്ഥിതിക വേദപണ്ഡിതന്മാർ ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിലെ സൃഷ്ടിയുടെ വിവരണം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു.     

 

ഈ പഠനത്തിൽ നമ്മൾ നാല് സിദ്ധാന്തങ്ങളെയാണ് പഠിക്കുന്നത്. അവ ഇതെല്ലാം ആണ്:

1.       ഇടവേള സിദ്ധാന്തം, അഥവാ തകർച്ച-പുനർനിർമ്മാണം എന്ന സിദ്ധാന്തം (Gap Theory or the Ruin and Reconstruction Theory)

2.     പടിപടിയായി മുന്നേറുന്ന സൃഷടിപ്പ്, അഥവാ ദിവസം-യുഗം സൃഷടിപ്പ് (Progressive Creationism or Day-age Creationism)

3.     ദൈവ വിശ്വാസത്തിൽ അടിസ്ഥാനമായ പരിണാമ സിദ്ധാന്തം (Theistic Evolution)

4.     ഇളം പ്രായമുള്ള ഭൂമിയുടെ സൃഷടിപ്പ് (Young Earth Creationism)  

പഴയ ഉടമ്പടി റദ്ദാക്കപ്പെട്ടോ, നിവൃത്തിക്കപ്പെട്ടോ?

വേദപുസ്തകത്തിലെ പഴയ നിയമപുസ്തകങ്ങളെക്കുറിച്ചും പഴയ ഉടമ്പടിയെക്കുറിച്ചും പര്യായങ്ങൾ പോലെ നമ്മൾ പറയാറുണ്ട് എങ്കിലും അവ ഒന്നല്ല. പഴയനിയമ ഭാഗത്ത് പഴയ ഉടമ്പടി ഉണ്ട്, എന്നാൽ അവിടെ പഴയ ഉടമ്പടി മാത്രമല്ല ഉള്ളത്. പഴയനിയമ ഭാഗത്ത്, സൃഷ്ടിയുടെ ചരിത്രം, ആദ്യ സുവിശേഷം, ഏദൻ തോട്ടത്തിലെ കൃപയുടെ വിളംബരം, നോഹയുടെ കാലത്തെ പ്രളയവും അവനുമായുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ഉടമ്പടി, അബ്രാഹാമിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ്, അബ്രാഹാമിന്റെ ഉടമ്പടി, യിസ്രായേൽ, യഹൂദന്മാർ, പുതിയ നിയമം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രവചനങ്ങൾ എന്നിവ എല്ലാം ഉണ്ട്, യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ജീവിതം, മരണം എന്നിവയെക്കുറിച്ചും പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ നിറവിനെക്കുറിച്ചും ഉള്ള പ്രവചനങ്ങളും ഉണ്ട്. പഴയ നിയമ ഭാഗത്ത് വിവരിക്കപ്പെടുന്ന ഒന്നിലധികം ഉടമ്പടികളിൽ ഒന്നാണ് മോശെയുടെ ഉടമ്പടി അഥവാ പഴയ ഉടമ്പടി.

 

അതിനാൽ പഴയ ഉടമ്പടി റദ്ദാക്കപ്പെട്ടുവോ എന്ന ചോദ്യം നമ്മൾ ചർച്ച ചെയ്യുമ്പോൾ, അത് പഴയ നിയമ പുസ്തകങ്ങൾ റദ്ദാക്കപ്പെട്ടുവോ എന്നു ആകുന്നില്ല. പഴയനിയമത്തിലെയും പുതിയ നിയമത്തിലേയും പുസ്തകങ്ങൾ എല്ലാം ദൈവശ്വാസീയം ആണ്, അവ തെറ്റുകൾ ഇല്ലാത്തതും പരാജയപ്പെടാത്തതും ആണ്. ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യർക്കായുള്ള വീണ്ടെടുപ്പു പദ്ധതിയെക്കുറിച്ചുള്ള, ആത്യന്തികമായ അടിസ്ഥാനമാണ് എല്ലാ തിരുവെഴുത്തുകളും. പഴയനിയമ തിരുവെഴുത്തുകൾ ദൈവത്തിന്റെ മനുഷ്യർക്കായുള്ള വീണ്ടെടുപ്പ് പദ്ധതിയുടെ കാലനുഗതമായ പുരോഗതിയുടെ ചരിത്രം ആണ്. നമുക്ക് പ്രബോധനങ്ങളും, മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും നല്കുവാൻ അവ അത്യാവശ്യമാണ്.

പഴയനിയമവും പുതിയ നിയമവും

വേദപുസ്തകം, പഴയനിയമം എന്നും പുതിയനിയമം എന്നുമുള്ള രണ്ടു ഭാഗങ്ങൾ ഉള്ള ഒരു പുസ്തകം ആണ്. ഇംഗ്ലീഷിൽ ഈ രണ്ട്  ഭാഗങ്ങളെ ഓൾഡ് ടെസ്റ്റമെന്റ് എന്നും ന്യൂ ടെസ്റ്റമെന്റ് എന്നുമാണ് വിളിക്കുന്നത് (Old Testament, New Testament). “ടെസ്റ്റമെന്റ്” എന്ന ഇംഗ്ലീഷ് വാക്ക്, “ടെസ്റ്റമെന്റം” എന്ന ലാറ്റിൻ പദത്തിൽ നിന്നുമുണ്ടായതാണ് (testamentum). ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം “ഉടമ്പടി” എന്നും “കരാർ” എന്നുമാണ്. വേദപുസ്തകം ദൈവവും മനുഷ്യരും തമ്മിലുള്ള ഉടമ്പടിയെക്കുറിച്ച് പറയുന്ന പുസ്തകം ആണ്.

 

വേദപുസ്തകത്തിന്റെ ആദ്യ ഭാഗം, 39 പുസ്തകങ്ങൾ ഉള്ള പഴയനിയമമാണ്. രണ്ടാമത്തെ ഭാഗം 27 പുസ്തകങ്ങൾ ഉള്ള പുതിയനിയമമാണ്. ഈ രണ്ടു ഭാഗങ്ങളിലുമായി 66 പുസ്തകങ്ങൾ ഉണ്ട്. എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും ഒരു പുസ്തകമായി ഒത്തുചേരുന്നു എന്നതാണ് വേദപുസ്തകത്തിന്റെ പ്രത്യേകത.

 

ഗാഡബന്ധമുള്ള, ഏകീകൃതമായ ഒരു ഇതിവൃത്തമാണ് വേദപുസ്തകത്തിന് ഏകത നല്കുന്നത്. ഘട്ടം, ഘട്ടമായി, വെളിപ്പെടുന്ന, മനുഷ്യ വർഗത്തിന്റെ വീണ്ടെടുപ്പിന്റെ കഥയാണ്, എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളിലെയും ഇതിവൃത്തം. ഇത് പ്രധാനമായും മൂന്ന് ഘട്ടങ്ങളായി വെളിപ്പെടുന്നു: മനുഷ്യന്റെ വീഴ്ച, വീണ്ടെടുപ്പ്, പൂർത്തീകരണം.       

      

 

പഴയ നിയമം

 

യഹൂദന്മാരുടെ വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥം ആയ പഴയ നിയമത്തെ, പരമ്പരാഗതമായി മൂന്നായി തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അവയെ, തോറ, നെവീം, കെറ്റുവിം എന്നാണ് വിളിക്കുന്നത് (Torah, Nevi’im, Ketuvim). തോറയെ പെന്ററ്റൂക്ക് എന്നും നിയമങ്ങൾ എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട് (Pentateuch). നെവീം, കെറ്റുവിം എന്നിവയെ യഥാക്രമം പ്രവാചകന്മാർ, രചനകൾ എന്നിങ്ങനെയും വിളിക്കാറുണ്ട്.

കോറം ഡെയോ (Coram Deo)

“ദി വൾഗേറ്റ്”, “ബിബ്ലിഅ വൾഗേറ്റ” എന്നിങ്ങനെ അറിയപ്പെടുന്ന, വേദപുസ്തകത്തിന്റെ ലാറ്റിൻ വൾഗേറ്റ് പരിഭാഷ തയ്യാറാക്കിയത്, നാലാം നൂറ്റാണ്ടിൽ, വിശുദ്ധനായ ജെറോം എന്ന പണ്ഡിതനാണ് (The Vulgate, Biblia Vulgata, Latin Vulgate, St. Jerome).  സ്ട്രൈഡോണിലെ ജെറോം എന്നും അദ്ദേഹം അറിയപ്പെടുന്നു (Jerome of Stridon). അദ്ദേഹം റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ ഒരു പുരോഹിതനും, വേദശാസ്ത്രജ്ഞനും, വിവർത്തകനും, ചരിത്രകാരനും ആയിരുന്നു. AD 347 ൽ ആണ് അദ്ദേഹം ജനിച്ചത്. ഏകദേശം 419/420 ൽ ഇന്നത്തെ പലസ്റ്റീനിലെ ബേത്ത്ളേഹെമിൽ വച്ച് അദ്ദേഹം മരിച്ചു.

 

AD 366 ഒക്റ്റോബർ മുതൽ 384 ഡിസംബർ 11 ആം തീയതി വരെ, റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ മാർപ്പാപ്പ ആയിരുന്ന ഡമാസൂസ് ഒന്നാമൻ ആണ് വേദപുസ്തക പരിഭാഷയക്കായി ജെറോമിനെ നിയോഗിക്കുന്നത് (Pope Damasus I / Damasus of Rome). അക്കാലത്ത് പല വിധത്തിലുള്ള ലാറ്റിൻ പരിഭാഷകൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ ഇതിനെല്ലാം കൃത്യത കുറവായിരുന്നു. അതിനാൽ സഭയിൽ എക്കാലവും ഔദ്യോഗികമായി ഉപയോഗിക്കുവാൻ കഴിയുന്ന, കൃത്യതയുള്ള ഒരു ലാറ്റിൻ പരിഭാഷ ആവശ്യമാണ് എന്നു മാർപ്പാപ്പയ്ക്ക് തോന്നി. അതിനായി ജെറോമിനെ നിയോഗിക്കുകയും ചെയ്തു.

 

AD 383 നും 404 നും ഇടയിലായി ജെറോം വേദപുസ്തകത്തെ ലാറ്റിൻ ഭാഷയിലേക്ക് പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. അദ്ദേഹം സുവിശേഷങ്ങൾ ഗ്രീക്ക് ഭാഷയിൽ നിന്നും നേരിട്ട് പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. ഒപ്പം അന്ന് നിലവിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന സുവിശേഷത്തിന്റെ ചില വിവർത്തനങ്ങളിലെ തെറ്റുകൾ തിരുത്തുകയും ചെയ്തു. പഴയനിയമത്തെ എബ്രായ മൂലകൃതികളിൽ നിന്നും അദ്ദേഹം പരിഭാഷപ്പെടുത്തി. 406 ൽ ലാറ്റിൻ ഭാഷയിലേക്കുള്ള വേദപുസ്തകത്തിന്റെ വിവർത്തനം പൂർത്തിയായി. അദ്ദേഹം സാധാരണയായ ലാറ്റിൻ ഭാഷ ഉപയോഗിച്ചു എന്നതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരിഭാഷയെ “വൾഗേറ്റ്” എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത് (Vulgate). “വൾഗേറ്റ്” എന്നാൽ സാധാരണമായത് എന്നാണ് അർത്ഥം.

 

ഈ പരിഭാഷയിൽ, സങ്കീർത്തനം 55:13 ആം വാക്യത്തിൽ ആണ് “കോറം ഡെയോ” എന്ന വാക്ക് ഉള്ളത് (coram Deo). ഇന്ന് നമ്മൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഇംഗ്ലീഷ്, മലയാളം വിവർത്തനത്തിൽ ഇത് 56:13 ആം വാക്യമാണ്.