ജേഷ്ഠാവകാശം

ആദ്യജാതന്റെ ജേഷ്ഠാവകാശം എന്നത്, മദ്ധ്യ പൂർവ്വ ദേശങ്ങളിൽ, പുരാതന കാലത്ത് നിലവിൽ ഇരുന്ന, ഒരു സാമൂഹിക പ്രമാണം ആണ്. ജേഷ്ഠാവകാശം ഒരു കുടുംബത്തിലെ ആദ്യജാതനായ ആൺ സന്തതിയ്ക്ക് ഉള്ള പ്രത്യേക അവകാശമാണ്. ഇതിലൂടെ, പിതാവിന്റെ മരണത്തിന് ശേഷമോ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ അസാന്നിധ്യത്തിലോ, ആദ്യജാതനായ പുത്രന് പിതാവിന്റെ അവകാശങ്ങളും, ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളും ലഭിക്കുന്നു. പിതാവിന്റെ മരണത്തിന് ശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വത്തിന്റെ ഇരട്ടി പങ്കും ലഭിക്കും.

 

“ഇരട്ടി പങ്ക്” എന്നതിലെ “ഇരട്ടി” എന്ന വാക്കിന്റെ എബ്രായ ഭാഷയിലുള്ള പദം, “ഷെനായീം” (sh@nayim,  shen-ah'-yim) എന്നതാണ്. ഈ വാക്കിന്റെ അര്‍ത്ഥം “രണ്ടു പങ്ക്” അല്ലെങ്കില്‍ “രണ്ടു ഭാഗം” എന്നാണ്.

 

ആദ്യജാതന്റെ ജേഷ്ഠാവകാശം മോശെയുടെ ന്യായപ്രമാണം നിലവിൽ വരുന്നതിനു മുമ്പേ മനുഷ്യരുടെ ഇടയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. ന്യായപ്രമാണത്തിൽ, ഈ സാമൂഹിക രീതിയെ, നീതിപൂർവ്വം നടപ്പിലാക്കേണം എന്നു നിഷ്കർഷിച്ചിരുന്നു. അതിലൂടെ ഇത് ന്യായപ്രമാണത്തിൽ ഒരു സാമൂഹിക പ്രമാണമായി ക്രമീകരിക്കപ്പെട്ടു.

പെസഹ അത്താഴത്തിന്റെ ആചാരങ്ങൾ

പെസഹ (പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരുനാൾ), കൂടാരപ്പെരുനാൾ, വാരോത്സവം, എന്നിവ യിസ്രായേല്യരുടെ പ്രധാനപ്പെട്ട മൂന്ന് ഉൽസവങ്ങൾ ആണ്. ഈ മൂന്ന് ഉൽസവ കാലത്ത്, എല്ലാ യിസ്രായേല്യ പുരുഷന്മാരും യെരൂശലേമിൽ ദൈവത്തിന്റെ ആലയത്തിൽ എത്തേണം എന്ന വ്യവസ്ഥ ഉണ്ടായിരുന്നു. മിക്കവാറും പുരുഷന്മാർ മാത്രമല്ല, കുടുംബം മുഴുവൻ ഈ സമയത്ത് യെരൂശലേമിലേക്ക് പോകുക പതിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു.  

 

ആവർത്തനം 16:16 നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സ്ഥലത്തു നിന്റെ ആണുങ്ങളൊക്കെയും പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ പെരുനാളിലും വാരോത്സവത്തിലും കൂടാരപ്പെരുനാളിലും ഇങ്ങനെ സംവത്സരത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവശ്യം അവന്റെ സന്നിധിയിൽ വരേണം; എന്നാൽ യഹോവയുടെ സന്നിധിയിൽ വെറുങ്കയ്യായി വരരുതു.

 

പുറപ്പാട് 23:14-17

സംവത്സരത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവശ്യം എനിക്കു ഉത്സവം ആചരിക്കേണം. പുളിപ്പില്ലാത്ത അപ്പത്തിന്റെ ഉത്സവം ആചരിക്കേണം; .... വയലിൽ വിതെച്ച വിതയുടെ ആദ്യഫലമെടുക്കുന്ന കൊയ്ത്തുപെരുനാളും ആണ്ടറുതിയിൽ വയലിൽ നിന്നു നിന്റെ വേലയുടെ ഫലം കൂട്ടിത്തീരുമ്പോൾ കായ്കനിപ്പെരുനാളും ആചരിക്കേണം. സംവത്സരത്തിൽ മൂന്നു പ്രാവശ്യം നിന്റെ ആണുങ്ങൾ എല്ലാം കർത്താവായ യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ വരേണം.

സൃഷ്ടിപ്പിലെ ദൈവീക കരുതൽ

 ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങൾ

 

വേദപുസ്തകത്തിൽ, ഉൽപ്പത്തി പുസ്തകത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന സൃഷ്ടിപ്പിന്റെ ചരിത്രം ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങളിൽ പ്രധാനമാണ്. ദൈവമാണ് ഈ പ്രപഞ്ചവും അതിലെ സകലവും സൃഷ്ടിച്ചത് എന്നു ഉറപ്പിച്ചു പറയുന്ന ഒരു വിവരണം ആണിത്. ദൈവം സൃഷ്ടിപ്പ് നടത്തിയപ്പോൾ അതിന്റെ ദൃക്സാക്ഷിയായി അവനല്ലാതെ മറ്റാരും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അതിനാൽ എങ്ങനെയാണ് സൃഷ്ടിപ്പ് നടന്നത് എന്നു വിവരിക്കുവാൻ ദൈവത്തിന് മാത്രമേ കഴിയൂ. ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ വിവരിക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ ആണ് ദൈവം സകലതും സൃഷ്ടിച്ചത്.

 

ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിൽ സൃഷ്ടിയുടെ രണ്ട് വിവരണങ്ങൾ ആണ് ഉള്ളത്. ഒന്നാമത്തെ വിവരണം ഉൽപ്പത്തി 1:1 ആം വാക്യം മുതൽ ഉൽപ്പത്തി 2:3 ആം വാക്യം വരെ നീളുന്നു. രണ്ടാമത്തെ വിവരണം ഉൽപ്പത്തി 2:4 ആം വാക്യം മുതൽ മാത്രമേ ആരംഭിക്കുന്നുള്ളൂ. ഒന്നാമത്തെ വിവരണം ഒന്നാം അദ്ധ്യായം മുതൽ രണ്ടാം അദ്ധ്യായം 3 ആം വാക്യം വരെ നീണ്ടത് ഈ വിവരണം എഴുതിയ വ്യക്തിയുടെ ശ്രദ്ധക്കുറവ് കൊണ്ടല്ല.

 

വേദപുസ്തകത്തിലെ പുസ്തകങ്ങൾ അതിന്റെ എഴുത്തുകാർ എഴുതിയപ്പോൾ, അതിനെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ, വാക്യങ്ങൾ എന്നിങ്ങനെ തിരിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഇങ്ങനെയുള്ള വിഭജനങ്ങൾ ഉണ്ടായത് നൂറ്റാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷമാണ്. മൂല കൃതികളിൽ, വിരാമചിഹ്നങ്ങളോ, ഖണ്ഡികകളായ വിഭജനമോ, വാക്കുകൾക്ക് ഇടയിൽ സ്ഥലമോ ഇല്ലായിരുന്നു. അതിനാൽ തിരുവെഴുത്തുകൾ പൊതുവേദികളിൽ വായിക്കുവാനായി, അതിനെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ ആയി വിഭജിക്കുവാനുള്ള ശ്രമം ശാസ്ത്രിമാർ 4 നൂറ്റാണ്ടിൽ തന്നെ ആരംഭിച്ചിരുന്നു.

ക്രിസ്തീയ വിശ്വാസികളും ശബ്ബത്തും

 എന്താണ് ശബ്ബത്ത്

 

“ഷിൻ-ബേത്ത്-താവ്” എന്ന മൂല പദത്തിൽ നിന്നും ഉളവായ ഒരു എബ്രായ പദമാണ് “ഷബാത്ത്” (Shin-Beit-Tav). ഈ വാക്ക് ഇംഗ്ലീഷിൽ “ശാബത്ത്” എന്നും മലയാളത്തില് “ശബ്ബത്ത്” എന്നും ആണ്. ഈ വാക്കിന്റെ അർത്ഥം, അവസാനിപ്പിക്കുക, നിറുത്തുക, വിശ്രമിക്കുക എന്നിങ്ങനെയാണ്. യഹൂദന്മാർക്ക് ശബ്ബത്ത്, ഓരോ ആഴ്ചയിലും ഏഴാമത്തെ ദിവസം ആണ്. അതായത് ഞായറാഴ്ച ആരംഭിക്കുന്ന ഒരു ആഴ്ചയിൽ ആറ് ദിവസങ്ങൾ പ്രവർത്തി ദിവസങ്ങൾ ആയിരിക്കും. ഏഴാമത്തെ ദിവസമായ ശനിയാഴ്ച യാതൊരു വേലയും ചെയ്യാത്ത വിശ്രമത്തിന്റെ ശബ്ബത്ത് ആയിരിക്കും. യഹൂദന്മാർ മാത്രമല്ല, ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസികളിലെ ചില വിഭാഗക്കാരും ശബ്ബത്ത് ദിവത്തെ വിശ്രമത്തിന്റെ ദിവസമായി കരുതി, അന്നേ ദിവസം ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുവാൻ മാത്രമായി മാറ്റിവയ്ക്കാറുണ്ട്. ചിലർ ഞായറാഴ്ച ദിവസത്തെ യാതൊരു വേലയും ചെയ്യാതെ ദൈവത്തെ ആരാധിക്കുവാനായി മാത്രം മാറ്റിവയ്ക്കുന്നു.  

യഹൂദന്മാരുടെ ശബ്ബത്ത് ആചാരത്തിൽ പ്രധാനപ്പെട്ട രണ്ടു വിഷയങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒന്ന് “ഓർക്കുക” എന്നതും, രണ്ടാമത്തേത് “ആചരിക്കുക” എന്നതുമാണ്.

ഉൽപ്പത്തിയിലെ സൃഷ്ടിപ്പും വ്യാഖ്യാനങ്ങളും

വേദപുസ്തകത്തിലെ ഉൽപ്പത്തി പുസ്തകത്തിൽ വിവരിക്കുന്ന സൃഷ്ടിപ്പിന്റെ വിവരണത്തെക്കുറിച്ച് വ്യത്യസ്തങ്ങളായ വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ നിലവിൽ ഉണ്ട്. അവയിൽ പ്രമുഖമായ നാല് വ്യാഖ്യാനങ്ങൾ ചുരുക്കമായി മനസ്സിലാക്കുക എന്നതാണ് ഈ പഠനത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യം.

ശാസ്ത്രീയമായ, പ്രത്യേകിച്ച് ഭൂവിജ്ഞാനീയമായ (geological) കണ്ടെത്തെലുകൾ ഉൽപ്പത്തിയിലെ സൃഷ്ടിയുടെ വിവരണത്തോട് ചേർത്ത് വച്ച് വിശദീകരിക്കുക എന്നതാണ് വ്യത്യസ്തങ്ങൾ ആയ വ്യാഖ്യാനങ്ങളിൽ ഭൂരിപക്ഷവും ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്. ഭൂമിയ്ക്കു കോടിക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പഴക്കം ഉണ്ട് എന്നു ശാസ്ത്രം പറയുമ്പോൾ, ഭൂമിയ്ക്കു ആയിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളുടെ പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നു യാഥാസ്ഥിതിക വേദപണ്ഡിതന്മാർ പറയുന്നു. അതിനാൽ ശാസ്ത്രീയമായ കണ്ടെത്തലുകളെ വേദപുസ്തകവുമായി ചേർത്തു കൊണ്ട് പോകുവാൻ പല സിദ്ധാന്തങ്ങളും ഉടലെടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇത്തരം സിദ്ധാന്തങ്ങളെ പിന്താങ്ങുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിൽ, ചില വേദ പണ്ഡിതന്മാരും, വേദപുസ്തക വ്യാഖ്യാന ഗ്രന്ഥങ്ങളും, സെമിനാരികളും ഉണ്ട്. എന്നാൽ യാഥാസ്ഥിതിക ചിന്താഗതിയുള്ള വേദപണ്ഡിതന്മാർ ഇത്തരം സിദ്ധാന്തങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്നില്ല. അവർ, ദൈവം ഈ പ്രപഞ്ചത്തെയും ഭൂമിയെയും 24 മണിക്കൂർ ദൈർഘ്യം ഉള്ള ആറ് ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് സൃഷ്ടിച്ചു എന്നും, ഭൂമിയ്ക്ക് 6000 മുതൽ 10000 വർഷങ്ങളുടെ മാത്രം പഴക്കമേ ഉള്ളൂ എന്നും വിശ്വസിക്കുന്നു. യാഥാസ്ഥിതിക വേദപണ്ഡിതന്മാർ ഉൽപ്പത്തി 1, 2 അദ്ധ്യായങ്ങളിലെ സൃഷ്ടിയുടെ വിവരണം അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ വിശ്വസിക്കുന്നു.     

 

ഈ പഠനത്തിൽ നമ്മൾ നാല് സിദ്ധാന്തങ്ങളെയാണ് പഠിക്കുന്നത്. അവ ഇതെല്ലാം ആണ്:

1.       ഇടവേള സിദ്ധാന്തം, അഥവാ തകർച്ച-പുനർനിർമ്മാണം എന്ന സിദ്ധാന്തം (Gap Theory or the Ruin and Reconstruction Theory)

2.     പടിപടിയായി മുന്നേറുന്ന സൃഷടിപ്പ്, അഥവാ ദിവസം-യുഗം സൃഷടിപ്പ് (Progressive Creationism or Day-age Creationism)

3.     ദൈവ വിശ്വാസത്തിൽ അടിസ്ഥാനമായ പരിണാമ സിദ്ധാന്തം (Theistic Evolution)

4.     ഇളം പ്രായമുള്ള ഭൂമിയുടെ സൃഷടിപ്പ് (Young Earth Creationism)